 |
| "Αντώνης" στη θέση του Αντώνη |
Μπελατσιτσίξ: ... ντροπή ; ... ΔΕΝ θα το έλεγα ... ΔΕΝ νομίζω πως η απόφαση αξιοπρεπούς αποχώρησης από ένα πεδίο που πια ΔΕΝ παίζεται μπορεί ποτέ να ταυτιστεί με την ντροπή ... για την ακρίβεια ... η ντροπή αφορά πράξεις άλλων ... πρέπει να ακριβολογούμε ... να ψάξουμε να βρούμε τον όρο τον σωστό ...
Οκαταρινέτα: ... να ψάξουμε ... ΔΕΝ λέω ... όμως, ξέρω καλά, όταν μιλάς για άλλων πράξεις, σε ποιούς αναφέρεσαι ...
Μπελατσιτσίξ: ... και βέβαια ξέρεις ... σε είπαν, νομίζω, και 'σένα κοπρίτη ... και απατεώνα ... και τεμπέλη ... και λαμόγιο ... και φοροφυγά ... και ξεφτίλα της Ευρώπης ... και "μαλακό" κι από πάνω ... και "άπλυτο" ...
Οκαταρινέτα: ... έτσι είναι ... πρώτα με εξουθένωσαν ... ύστερα μου στέρησαν τα μέσα για να ζήσω ... μετά με απέλυσαν ... και τέλος μου πήραν και το σπίτι ... κι ακόμα απορρούν που εξακολουθώ και ζω ...
Μπελατσιτσίξ: ... κι όταν συνέβη και αυτό ... άρχισαν να σε απειλούν ... πως αν ΔΕΝ τους παραδοθείς (στην κάλπη) θα έρθουν άλλοι να σου πάρουν και το σπίτι (που ήδη στο έχουν πάρει αυτοί) και να σου κλείσουν και το μαγαζί (που ήδη σου έχουν εκείνοι κλείσει) ... και ΔΕΝ σταμάτησαν εκεί ...
Οκαταρινέτα: ... πού καταλήγουμε λοιπόν ; ... ποιός είναι ο όρος ο ακριβής ... να περιγράψει την ντροπή ;
Μπελατσιτσίξ: ... "επιστολή" ... αυτός είναι ο όρος ... για την μεγάλη των Ελλήνων την ντροπή
Οκαταρινέτα: ... ΟΧΙ, Μπελατσιτσίξ ... ΔΕΝ το νομίζω ... ΔΕΝ είναι των Ελλήνων η ντροπή ... θα πρέπει ν' ακριβολογούμε ... αυτών που αγωνίζονται για την Ελλάδα αρμόζει μοναχά ΤΙΜΗ ... των "Ευρωπαίων" είναι όλη η ... ΝΤΡΟΠΗ
