Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

χιλιάδες μικροί αγιάννηδες ...

Οκαταρινέτα: ... και γιατί επλήσσεσαι, Μπελατσιτσίξ ... έτσι είναι η ζωή ... γεμάτη αδικίες ...

Μπελατσιτσίξ: ... μα ΔΕΝ έκλεψαν ... ΔΕΝ σκότωσαν ... ΔΕΝ βίασαν ... γιατί αυτών το αδίκημα να ΜΗΝ παραγράφεται ;

Οκαταρινέτα: ... παραδέχεσαι δηλαδή πως παρανόμησαν ...

Μπελατσιτσίξ: ... παραδέχομαι πως ... αμάρτησαν ... όπως αμάρτησε κι ο Γιάννης Αγιάννης ... για το ψωμί τους ... για την επιβίωσή τους ... σε περιβάλλον σκληρό και άδικο ... εσύ το είπες αυτό ...

Οκαταρινέτα: ... όμως το ΔουΝουΤού ...

Μπελατσιτσίξ: ... ξέρω ... το ΔουΝουΤού κυβερνά τη χώρα ... το ΔουΝουΤού μας βλέπει όλους σαν αριθμούς ... αναλώσιμους ... μας κατακερματίζει ... σε όσο περισσότερα κομμάτια ... κι έπειτα μας καταπίνει ... κομμάτι, κομμάτι ... κι είναι ο φόβος που μας ποτίζουν τόσα χρόνια τώρα οι ξένοι τοκογλύφοι κι οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες που ΔΕΝ αφήνει τα κομμάτια να ενωθούν ... κι έτσι θα φαγωθεί κάποια στιγμή η πίττα ολόκληρη ... κι οι σκύλοι θα χορτάσουν ...