 |
| είμαι έξαλλος ... μα, να μου πάρει τη δόξα ... ο Σαμαράς ; |
Μπελατσιτσίξ: ... τί, δηλαδή ; ... περίμενες απ' τους βαρβάρους δημοκρατική ευαισθησία ;
Οκαταρινέτα: ... μα αυτό ακριβώς είναι το περίεργο ... ούτε οι βάρβαροι ΔΕΝ τόλμησαν να ξεστομίσουν, κάτι τέτοιο ...
Μπελατσιτσίξ: ... αφού ΔΕΝ είσαι αφελής ... γιατί κάνεις πως, τάχα, απορείς ; ... ΔΕΝ είχαν ανάγκη η βάρβαροι να εκτεθούνε τόσο ... για το σκοπό αυτό, άλλωστε, υπάρχουν επαγγελματίες ...
Οκαταρινέτα: ... μα, ετούτος, υπήρξε πρωθυπουργός ... μόλις πριν πέντε μήνες, κρατούσε το τιμόνι ... προάσπιζε τα εθνικά συμφέροντα ... πώς είναι δυνατόν, να το χωρέσει ο νους του ανθρώπου ;
Μπελατσιτσίξ: ... επίτρεψέ μου, να το αναδιατυπώσω ... πριν, μόλις, πέντε μήνες ... ο άνθρωπος αυτός ... νόμιμα εκλεγμένος ... έδειχνε, καθαρά ... πόσο πολύ εκτιμούσε τη δημοκρατία ... σήμερα, απλά ... ο ίδιος άνθρωπος ... μ' απόλυτη συνέπεια ... δείχνει το πόσο πολύ εκτιμούσε ... τον κόσμο που τον ψήφισε ... ΔΕΝ είναι γι' αυτούς τα υψηλά ιδανικά ... ούτε δημοκρατία ΔΕΝ πρέπει σε αυτούς ... και ούτε καν ελεύθεροι, αρμόζει αυτοί να ζούνε ... ζωή μονάχα μίζερη και θάνατο αργό ... προβλέπουν οι κυρίαρχοι ... για έθνη αυτού του είδους ...
Οκαταρινέτα: ... πού 'σαι, ωρέ Τάσσο Παπαδόπουλε ;
