Πολύ κακό για ... την βενζίνη
*
Στο πρατήριο είχε αναρτηθεί μια πρόχειρη ανακοίνωση, σ' ένα απλό λευκό φύλλο χαρτιού, που ενημέρωνε τους πελάτες πως δεν υπήρχε βενζίνη. Ο κύριος Παπατρέχας, γεμάτος άγχος, όπως πάντα, αναρωτιόταν μεγαλόφωνα: "και τώρα τί θα κάνω ; πώς θα κίνησω το αυτοκίνητο ; πώς θα πάω στη δουλειά μου ; πώς θα ζήσω τα παιδιά μου ; πώς θα επιβιώσω ;" Πλάι του ο έτερος πελάτης του πρατηρίου ο κύριος Κατηγόριας συμπλήρωνε στον ίδιο τόνο: "πού είναι το κράτος ; πώς θα εξυπηρετηθούν οι πολίτες ; καταρρέουμε ! διαλυόμαστε !". Πάνω στην ώρα ο κύριος Διαδόσιος σταματά το αυτοκίνητό του μπροστά στους δύο διαμαρτυρόμενους και τους λέει, τάχα εμπιστευτικά: "στο πρατήριο τάδε, δέκα χλμ. μακρύτερα πρόκειται να διανείμουν, από στιγμή σε στιγμή, βενζίνη ! μόνο που η ουρά φτάνει ήδη τα εννέα χλμ. !". Ο Παπατρέχας κι ο Κατηγόριας σπεύδουν. Περιμένουν υπομονετικά στην ουρά, μαζί με τον Διαδόσιο. Οι ώρες περνούν. Στο τέλος, φτάνουν στην "πηγή" και τ' αυτοκίνητά τους "πίνουν" το πολυπόθητο υγρό. Είναι πράγματι πολύ τυχεροί. Μπορεί ν' ακριβοπλήρωσαν τα 20 λίτρα του άτυπου "δελτίου", μπορεί να υποχρεώθηκαν να γεμίσουν με σούπερ αμόλυβδη, που δεν είχαν βάλει ποτέ ξανά στα ρεζερβουάρ τους, αλλά όσοι ακολουθούσαν δεν πρόλαβαν ... Μεγάλη τύχη, σου λέω ! Ο Παπατρέχας κι ο Κατηγόριας ευχαριστούν τον Διαδόσιο για την πολύτιμη πληροφορία, χαιρετιούνται μεταξύ τους κι ανακουφισμένοι παίρνουν τον δρόμο της επιστροφής. Παραδόξως στα 10 αυτά χιλιόμετρα η μισή βενζίνη εξανεμίζεται." Παράξενο, πολύ παράξενο", σκέφτονται και οι δύο. "Ευτυχώς που το γραφείο είναι δίπλα στο σπίτι !" σκέφτεται ο Παπατρέχας. "Ευτυχώς που υπάρχουν και οι συγκοινωνίες !" σκέφτεται κι ο Κατηγόριας ...
*
Οκαταρινέτα, αμ πώς !
