«Βόλτα» τουρκικής φρεγάτας στην ΚέαΜια φορά κι έναν καιρό, στη Κέα ζούσαν νύμφες μέσα στα δάση και κοντά στις πηγές του νησιού. Εκείνα τα χρόνια η Υδρούσα (όπως ονομαζόταν τότε το νησί) είχε υγρό κλίμα, πυκνή βλάστηση και πολλά νερά. Μια μέρα, εμφανίστηκε ένα λιοντάρι και άρχισε να κατατρέχει τις νύμφες. Οι νύμφες εγκατέλειψαν το νησί, κηνυγημένες από τον λέοντα και τότε η θεία δίκη χτύπησε τον τόπο. Το λαμπρότερο αστέρι του ουράνιου θόλου, ο Σείριος, κατέκαψε με τις φοβερές ακτίνες του την εύφορη γη της Υδρούσας και όλων των Κυκλάδων.
Το νησί, μαστιζόταν από την ξηρασία, όταν οι κάτοικοι αποφάσισαν να ζητήσουν τη βοήθεια του ημίθεου Αρισταίου από τη Θεσσαλία, που ήταν γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Κυρήνης.
Ο Αρισταίος επικεφαλής των Αρκάδων αποίκων ήρθε στην Κέα, πρόσφερε λαμπρές θυσίες προς τιμή του Ικμαίου Διός, θεού της βροχής, εξευμενίζοντας, με τον τρόπο αυτό, την οργή των θεών. Η ξηρασία μειώθηκε. Από τότε και κάθε χρόνο πνέουν βόρειοι άνεμοι (μελτέμια), επί 40 μέρες την περίοδο που λάμπει ο αστερισμός του Μεγάλου Κυνός, στον οποίο ανήκει ο Σείριος, προστατεύοντας το νησί από τον καύσωνα.
Ο Αρισταίος, εγκαταστάθηκε στην Υδρούσα. Δίδαξε στους κατοίκους την γεωργία, την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία και έθεσε τις βάσεις των πρώτων θρησκευτικών δοξασιών.
Μεταγενέστερα την Υδρούσα καταλαμβάνει ο ήρωας Κέως, γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Ροδοέσσης.
Από τον Κέω που επικεφαλής Λοκρών από τη Ναύπακτο κατέλαβε κι αποίκησε το νησί φαίνεται να πήρε το σημερινό της όνομα η Κέα.
