Μπελατσιτσίξ: ... αναμενόμενο ...
Οκαταρινέτα: ... αναμενόμενο ; ... πώς δηλαδή αναμενόμενο ; ... εδώ έχει ξεζουμίσει τους πάντες ... έχει ρημάξει το σύμπαν ... και θα πρέπει κι από πάνω να τον βραβεύσουμε γι' αυτό ;
Μπελατσιτσίξ: ... τα πράγματα είναι απλά ... ο Γιώργης ήταν πάντοτε ένα καλό παιντί ... δεν είπε ποτέ όχι στην νέα τάξη πραγμάτων ... υποστηρίζει κάθετα κι οριζόντια την παγκοσμιοποίηση ... αποτελεί πρότυπο σοσιαλιστή του καπιταλισμού ... και τον αγαπάει και η μαμά του ... τα υπόλοιπα είναι απλές οδοντόκρεμες ... εξάλλου το βραβείο πηγαίνει πάντοτε στον καλύτερο "Γερμανό" της χρονιάς !
Οκαταρινέτα: ... Μπελατσιτσίξ ... όταν λες "Γερμανό" ... εννοείς "Γερμανό κατακτητή" ; ...
Περί Quadriga…
Ο ισχυρότερος Γερμανός τραπεζίτης, ο πρόεδρος της Deutsche Bank, Γιόζεφ Ακερμαν, αυτός που διαμεσολάβησε την άνοιξη για να δεχτεί η γερμανική κυβέρνηση να αφήσει κατά μέρος τις - ισχυρότατες - επιφυλάξεις της και να στήσει το μηχανισμό διάσωσης των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ, από τον οποίο δανείζεται τώρα η χώρα, επαίνεσε τον Γιώργο Παπανδρέου, επειδή «είχε το θάρρος να πει την αλήθεια για την οικονομία και να κάνει το σωστό, αγνοώντας το πολιτικό κόστος». Σημειώνεται ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας βραβεύτηκε για τη «δύναμη της ειλικρίνειάς» του.
Το ερώτημα για τον πρωθυπουργό και για όλους εμάς που ζούμε στην Ελλάδα είναι τι εννοεί ο Ακερμαν με το «σωστό». Σωστό για τους μετόχους της Deutsche Bank; Σωστό για τη Γερμανία - άλλωστε το εν λόγω βραβείο δίνεται σε ανθρώπους που «είναι παράδειγμα για τη Γερμανία ή από τη Γερμανία»; Σωστό για το ευρώ και την Ευρώπη; Σωστό για την ελληνική οικονομία; Σωστό για τους κατοίκους της Ελλάδας; Σωστό για όλους; Μακάρι να ισχύει αυτό το τελευταίο, αλλά θα το δείξει η… νεκροψία.