Οκαταρινέτα: ... και έκλεισε η φάκα και έτσι πιάστηκε ο ποντικός ...
Μπελατσιτσίξ: ... ωραίο παραμύθι ... τί κρίμα που ΔΕΝ είχε αίσιο τέλος ... κι ήταν τόσο συμπαθητικός ο ποντικός ... μα πώς την πάτησε έτσι ;
Οκαταρινέτα: ... υπερεκτίμησε τις δυνάμεις του ... υποτίμησε τον αντίπαλο ... ΔΕΝ υπολόγισε την "αυλή" ... και τέλος ... έκανε το λάθος να νομίσει πως ο λαός θα είχε υπομονή ... πού να την βρει, όμως, την υπομονή ; ... ήταν ήδη πολύ εξανλημένος ...
Μπελατσιτσίξ: ... κι έτσι ... χάνοντας τα λαϊκά του ερίσματα ... φάνηκε κι αυτός το ίδιο κακός ...
Οκαταρινέτα: ... κι ακόμα χειρότερος ... θα σου έλεγα ... όταν πεινάς ΔΕΝ κοιτάς ποτέ προθέσεις ... ειδικά όταν αυτές αναφέρονται σε βάθος χρόνου ...
Μπελατσιτσίξ: ... είδες, όμως ... στο τέλος όλοι στρέφονται στον Αντώνη ...
Οκαταρινέτα: ... αυτό είναι φυσικό ... όσο το ΟΧΙ του ακούγεται δυνατώτερα ... τόσο περισσότερο θα κερδίζει σε συμπάθειες ... στα παραμύθια, πάντα αυτό συμβαίνει ...
Μπελατσιτσίξ: ... και στην πραγματικότητα, Οκαταρινέτα ... και στην πραγματικότητα ...
