Μπελατσιτσίξ: ... ΔΕΝ αρχίσαμε καλά ...
Οκαταρινέτα: ... ΜΗΝ το λες αυτό ... πρόσεξε λιγάκι το σκεπτικό μου ... έως πριν λίγα χρόνια κλαιγόμασταν ... ως Έλληνες ... για την παντελή έλλειψη ιδανικών ... χαμένη γενιά μας ανεβάζαμε ... εκφυλισμένους μας κατεβάζαμε ... με μόνο στόχο την καλοπέραση ... και έμβλημα τον "ωχαδελφισμό" ... ύστερα τόλμησε ο Καραμανλής να πει ΟΧΙ στους Αμερικανούς ... που, όπως ήταν φυσικό, αντέδρασαν ... ήρθε στα πράγματα ο Γιώργης ... και μας έφερε το ΔουΝουΤού με το σκεπτικό ... "εκφυλισμένοι ΔΕΝ νιώθετε ; ... κάτσε να σας ανεβάσω λιγάκι την αδρεναλίνη ... να αποκτήσετε στόχους και ιδανικά" ...
Μπελατσιτσίξ: ... στόχο το λες, το να ψάχνεις στα σκουπίδια για φαγητό ; ... ή μήπως συμπεριλαμβάνεται στα ιδανικά ο φόβος μπας και απολυθείς και η αποδοχή των οποιωνδήποτε εργασιακών όρων, αρκεί να έχεις μια δουλίτσα ... έστω και αμισθί ; ...
Οκαταρινέτα: ... ΟΧΙ ... ΟΧΙ ... αυτά που περιγράφεις είναι απλώς το "όχημα" για να φτάσει ο Έλληνας στο στόχο του ... την αυτοσυνειδησία του ποιός είναι και ποιούς έχει να αντιμετωπίσει ...
Μπελατσιτσίξ: ... η πείνα, ο τρόμος και η εξαθλίωση "όχημα" ;
Οκαταρινέτα: ... ναι ... "όχημα" ελευθερίας απ' τα δεσμά που χρόνια απεργάζονταν οι ΔουΝουΤούδες είς βάρος του Έλληνα, κοιμίζοντάς τον ... τον ύπνο του ... δανειολήπτη ... την ώρα που οι ίδιοι έπαιζαν στο χρηματιστήριο τις αποταμιεύσεις του ... διαβεβεβαίωνοντάς τον για το ασφαλές και σύγχρονο του πράγματος ... την ώρα που απαξίωναν τις προσπάθειες για το ξεκίνημα της εθνικής μας αυτοκινητοβιομηχανίας (τον θυμάσαι ; ... εκείνον τον ευτραφή "σωτήρα" μας που στα χρόνια της "Σημιτοκρατίας", σε συνάντηση που είχε με τους αυτοκινητέμπορους αρνήθηκε κατηγορηματικά κάθε κρατική βοήθεια στο εγχείρημά τους να αναβιώσουν την μονάδα παραγωγής ελληνικών αυτοκινήτων, δηλώνοντας, περισπούδαστα, πως ο σύγχρονος κόσμος θέλει νέες τεχνολογίες και ΟΧΙ αυτοκίνητα ; αφήνοντας έτσι τη χώρα χωρίς αυτοκινητοβιομηχανία ... και βέβαια, ούτε λόγος για νέες τεχνολογίες) ... την ώρα που απαξίωναν το δημόσιο δίνοντας τα πάντα (από απλές μελέτες - που θά πρεπε να χρεώνονται στους υπαλλήλους - μέχρι τα κυλικεία και την καθαριότητα) σε ιδιώτες που εκμεταλλεύονταν, στην καλύτερη περίπτωση, την Χ άτυχη ουκρανή, βουλγάρα ή γεωργιανή καθαρίστρια και αποσπούσαν απ' τον κορβανά των φορολογουμένων πολιτών χρήματα που σε καμία περίπτωση ΔΕΝ δικαιούνταν, στο όνομα μιας "οικονομίας" που όμως κόστιζε πολύ πιο ακριβά ...
Μπελατσιτσίξ: ... συγγνώμη που σε διακόπτω, αλλά την ξέρω αυτήν την "οικονομία" ... ελεύθερη οικονομία την λένε ... αλλά με έναν όρο ... να ΜΗΝ υπάρχουν όροι και προϋποθέσεις ... όσο για τα λεφτά ... το χρήμα πρέπει να ξέρεις είναι σαν την ενέργεια ... ΔΕΝ χάνεται ποτέ ... απλά αλλάζει τσέπες ...
Οκαταρινέτα: ... άρα ; ...
Μπελατσιτσίξ: ... άρα ΔΕΝ μένει τίποτα, να υπερασπιστούμε ... μας τα πήραν όλα ...
Οκαταρινέτα: ... όλα ; ... ΟΧΙ ... ΔΕΝ μας τα πήραν όλα ... άφησαν κάτι που ΔΕΝ μπορούν να το πάρουν, εκτός αν τους το δώσουμε κι αυτό ...
Μπελατσιτσίξ: ... και ποιό είναι αυτό το κάτι ;
Οκαταρινέτα: ... η τιμή μας ... αυτή θα είναι ο στόχος μας κι αυτή το ιδανικό μας ... γι' αυτήν πρέπει ν' αντισταθούμε σήμερα ... όσο ΔΕΝ αντισταθήκαμε ως τα τώρα ... αυτή είναι που θα μας δώσει, κάποτε, πίσω την ελευθερία μας και κάτι ακόμα σημαντικότερο ... τον πραγματικό εαυτό μας ...
Μπελατσιτσίξ: ... άρα ... έχεις πράγματι δίκαιο ... το ΔουΝουΤού έχει και θετική όψη ... θα γίνει η αφορμή να αποκτήσει ο Έλληνας και πάλι ιδανικά ...