Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

απέραντη θλίψη ... ή "ο θάνατος ενός έθνους"

Οκαταρινέτα: ... όλο το βράδυ το σκεφτόμουνα Μπελατσιτσίξ ... τί νόημα έχει πλέον να θυμώνουμε και να τσακωνόμαστε και να μαλώνουμε μεταξύ μας και με τους άλλους, αφού όλα είναι πλέον μάταια ...

Μπελατσιτσίξ: ... και γιατί το λες αυτό, Οκαταρινέτα ; ... πού πήγαν ο δυναμισμός και η μαχητικότητά σου ;

Οκαταρινέτα: ... μετά απ' αυτά που είδα και άκουσα με εγκατέλειψαν ...

Μπελατσιτσίξ: ... έλα μωρέ ... τη δουλειά τους κάνουν οι άνθρωποι ... το αφεντικό μπίζνες με τους τουρκαλάδες (ντόπιους και ξένους) ... κι οι υπόλοιποι ... τί σου φταίνε αλήθεια οι υπόλοιποι ; ... υπάλληλοι είναι ... διαταγές εκτελούν ... οικογένειες έχουν να θρέψουν ...

Οκαταρινέτα: ... όταν όμως Μπελατσιτσίξ ένας λαός χάνει τις ηθικές του αντιστάσεις, είναι νομοτελειακά έτοιμος να πεθάνει ... αυτό είναι που με στενοχωρεί στην περίπτωσή μας ... όταν οι ίδιοι οι Έλληνες καθυβρίζουν με αυτόν τον τρόπο τους προγόνους τους, που έχυσαν το αίμα τους για να ζούμε εμείς, σήμερα, σχετικά ελεύθεροι ... όταν απαρνιούνται την ιστορία τους και την παράδοσή τους και την αντικαθιστούν με μια "νέα ματιά", τότε δεν έχει νόημα η οποιαδήποτε κουβέντα ... δεν έχει νόημα η αντιπαράθεση ... δεν έχει θέση ο θυμός ... μόνο η θλίψη ταιριάζει στην περίπτωση ...

Μπελατσιτσίξ: ... δεν θα συμφωνήσω μαζί σου ... ακόμα κι αν κάποιοι το έκαναν εμείς δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε τον δρόμο της αρετής ...

Οκαταρινέτα: ... της αλήθειας, θέλεις να πεις ...

Μπελατσιτσίξ: ... μωρέ και της αρετής και της αλήθειας και της ελευθερίας ... οι Έλληνες γεννηθήκαμε ελεύθεροι άνθρωποι ... ακόμα και τότε που ήμασταν σκλαβωμένοι ... εγώ τουλάχιστον δεν θα τους κάνω τη χάρη ... Έλληνας γεννήθηκα, Έλληνας θα πεθάνω ...

Οκαταρινέτα: ... αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα Μπελατσιτσίξ ... κι αυτοί Έλληνες γεννήθηκαν ... νομίζω πως πλησιάζει η ώρα να πεθάνουμε ... όλοι μαζί !