Μπελατσιτσίξ: ... και αυτό δηλαδή μάς το λες για νέο ; ...
Οκαταρινέτα: ... ΟΧΙ ... ΔΕΝ πρόκειται για νέο ... πρόκειται, πλέον, για απορία ... όλοι μα όλοι να το γνωρίζουν ... όλοι μα όλοι να τους κράζουν ... κι αυτοί τίποτα ; ...
Μπελατσιτσίξ: ... θες να στη λύσω την απορία ; ...
Οκαταρινέτα: ... αν μπορούσες ... θα σου ήμουνα υπόχρεος ...
Μπελατσιτσίξ: ... είπες : "όλοι μα όλοι το γνωρίζουν" ... σωστό ... είπες : "όλοι μα όλοι τούς κράζουν" ... λάθος ...
Οκαταρινέτα: ... λάθος ; ... πώς λάθος, δηλαδή ; ... είναι δυνατόν να είναι λάθος το προφανές ; ...
Μπελατσιτσίξ: ... είναι ... γιατί αν ήταν πράγματι προφανές* ... τότε, θα μάς είχαν ήδη αδειάσει τη γωνιά ... όμως ΔΕΝ μάς την έχουν αδειάσει, ακόμα ... συνεπώς ...
Οκαταρινέτα: ... συνεπώς ; ...
Μπελατσιτσίξ: ... συνεπώς, το σύστημα αντέχει ακόμα ... και γι' αυτό είμαστε όλοι υπεύθυνοι ... για να υπάρχουν, ακόμα, αυτοί ... φταίω κι εγώ ... φταις κι εσύ ...
*κι όσο Έλληνα πιστεύεις πως η καταστροφή του γείτονα θα σου σώσει το τομάρι ... τίποτα ΔΕΝ θα είναι προφανές ...