Οκαταρινέτα: ... πώς αλλάζουν οι καιροί ! ... θυμάσαι, κάποτε, που ήμασταν υπέρμαχοι της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας ; ...Μπελατσιτσίξ: ... και τί προοπτική ! ... αβύσσου ...
Οκαταρινετα: ... τώρα ναι ... τότε όμως κάναμε άλλα όνειρα ... μιλούσαμε για αλληλεγγύη των λαών της Ευρώπης ... για άρση εμποδίων ... για περισσότερη ελευθερία ... για περισσότερη δημοκρατία ... για μια καλύτερη ζωή ...
Μπελατσιτσίξ: ... και μετά ξυπνήσαμε ... η Ευρώπη μας έγινε Ευρώπη τους ... η αλληλεγγύη μετατράπηκε σε αλληλεγγύη τοκογλύφων ... το κοινωνικό κράτος θανατώθηκε ... η ελευθερία αμφισβητήθηκε ... η δημοκρατία επαφιέται πλέον στην κρίση των ισχυρών ... και η ζωή μας τραβά για την άβυσσο ...
Οκαταρινέτα: ... σύμφωνοι ... οι διαπιστώσεις όμως ΔΕΝ φτάνουν ... πρέπει να περάσουμε σε πράξεις ... πράξεις που θα τρομάξουν τους τοκογλύφους, τους Αγγλοσάξωνες και τους κολαούζους τους ... πρέπει να πούμε ΟΧΙ σ' αυτήν την άθλια ευρωζώνη ... των εκβιασμών, της απαξίωσης και της ωμής βίας ... η λεφτεριά θέλει θυσίες, Μπελατσιτσίξ ...
Μπελατσιτσίξ: ... αυτό το τελευταίο, σαν να το έχω ξανακούσει ...
Οκαταρινέτα: ... ναι ... απ' τον Γιώργη ... κάθε φορά που μας σώζει αυτό λέει ... πως θυσιάζει τα πάντα για την Πατρίδα ...
Μπελατσιτσίξ: ... και μαζί μ' αυτά και την Πατρίδα την ίδια ...
Οκαταρινέτα: ... και τώρα, έφτασε η ώρα να πούμε όλοι μαζί στον Γιώργη ... αφού οι θυσιές σου ΔΕΝ πιάσαν τόπο ... κι ο τόπος πάει κατά Καιάδα μεριά ... είναι καιρός να θυσιάσουμε, αυτό που εμείς οι Έλληνες στήσαμε κάποτε, με κόπους και θυσίες κι αφήσαμε τους άλλους να το διαχειριστούν ...
Μπελατσιτσίξ: ... δηλαδή ; ...
Οκαταρινέτα: ... την Ευρώπη ...
