Αγαπημένο ΔουΝουΤού ...

Οκαταρινέτα: ... μα τί είναι πάλι τούτο το κακό ... παιάνες θριαμβόλογοι, ολούθε ... για κατορθώματα τρανά ... μα τ' αποτέλεσμα ξινό θαρρώ τους βγήκε ... κι όμως ... όλοι τους νικήτες λογιούνται και πουθενά ο χαμένος ...

Μπελατσιτσίξ: ... κι όμως εγώ λάθος μεγάλο λέω πως κάνεις ... κι ο νικητής και ο χαμένος ξεκάθαρο ποιοί είναι μου εφάνει ...

Οκαταρινέτα: ... μπα ; κι αφού τόσο ξεκάθαρη σε σένα δείχνει η βουλή η λαϊκή, για πες το και σε μας που το θολό της κρίσης προσπαθούμε, μάταια, το τοπίο να ξεχωρίσουμε ... μον' μην μου πεις πως νικητής είναι κανάς σγουρός κι ο κατσαρός χαμένος ...

Μπελατσιτσίξ: ... μα όχι, όχι ... χαμένος είναι ο λαός, που άφησε την τύχη του στα ξένα χέρια τ' άσπλαχνα ... κι η ευκαιρία η τρανή φτερά θαρρείς πως έβγαλε κι επέταξε ψηλά κι εχάθη ... δύσμοιρη χώρα ... κι εσύ και η σοφή των πολιτών σου η βουλή ...

Οκαταρινέτα: ... καλά, καλά ... και νικητής ;

Μπελατσιτσίξ: ... το ΔουΝουΤού ... ποιός άλλος ; ... αυτό δεν ψήφισε ο λαός ; ...

*Πραξαγόρα:

Κι ο φταίχτης σ' όλα τούτα είσαι συ, λαέ.

Καθένας τσιμπολογώντας το δημόσιο χρήμα
κοιτάζει το συμφέρο του μονάχα
κ' η πατρίδα ας κουτσαίνει στον κατήφορο.
Αν μ' ακούσετ' εμένα, θα σωθείτε.

Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη