Οκαταρινέτα: ... ήρθε, που λες Μπελατσιτσίξ, το μεγάλο αφεντικό συνεχάρη την κυβέρνηση που τα πηγαίνει πολύ καλά, τράβηξε το αυτί αυτών που αντιδρούν και διέγνωσε στο τέλος ... "λυπάμαι παιδιά, μα η περίπτωσή σας είναι ανίατη" ... Μπελατσιτσίξ: ... εγώ πάλι ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω ... πώς είναι δυνατόν να μην αντιδρούμε ... κι όχι μόνο αυτό ... απορώ και με την αντιπολίτευση ... οι αντιστάσεις της αντί να πολλαπλασιάζονται με το πέρασμα του χρόνου ... φαίνεται πως εξανσθενούν ...
Οκαταρινέτα: ... συμβαίνουν δύο πράγματα ... πρώτα - πρώτα μην ξεχνάς την πρόσφατη λαϊκή εντολή ... όταν ο λαός δεν αντιδρά, γιατί να αντιδράσουν αυτοί που θα θιγούν λιγότερο ; ... έπειτα υπάρχει και το άλλο ... ποιό θά 'ναι, τάχα, το πολιτικό τους μέλλον αν μπουν στο μάτι τον τοκογλύφων ... εδώ έρχεται ο μέγας τοκογλύφος και σ' απειλεί ανοιχτά ... "καταλαβαίνω", λέει, "πως υπάρχουν δυσαρεστημένοι ... σας διαβεβαιώνω όμως πως κοντά μας είστε πιο ασφαλείς" ... δηλαδή τί λέει ; ... εγώ είμαι ο νταβατζής ... αν το θέλετε το μαγαζάκι σας θα τα σκάσετε σε 'μένα ... αλλιώς ... θα το κάνω λαμπόγιαλο ... κι έχει αυτός μπόλικους μπράβους στην ευρύτερη περιοχή ... και ανατολικά ... και βόρεια ... σου λέει λοιπόν ο δύσμοιρος πολιτικάντης αντιρρησίας της αντιπολίτευσης ... η κυβέρνηση τα χώνει στο λαό ... ο λαός δεν αντιδρά ... όταν εγώ πάλι ψιλοαντιδρώ (με κρύα καρδία, είναι η αλήθεια) ο λαός (που δεν είναι κι εντελώς γκάου) δεν με εμπιστεύεται ... γιατί λοιπόν να γίνομαι στόχος, όταν δεν έχω κανένα όφελος ; ... κι απο πάνω τα μεγάλα αφεντικά να δίνουν τα εύσημα στους κυβερνητικούς ... ΟΧΙ, σκέφτεται ο φτωχός αντιρρησίας ... ΔΕΝ θα είμαι μονίμως εγώ στη απόξω ... και κάνει την μικρή του επανάσταση ... ΔουΝουΤού θέλετε ; ... ΔουΝουΤού θα έχετε ... και στρίβει με τρόπο τη βάρκα ... κι άσε την Αλέκα μόνη να γκρινιάζει ... Αλέκα είναι αυτή ...
Μπελατσιτσίξ: ... δηλαδή το πολιτικό μέλλον του καθενός, μετρά περισσότερο από το μέλλον της πατρίδας ; ... κι εμείς το ανεχόμαστε αυτό ; ...
Οκαταρινέτα: ... κοίτα ... τα πράγματα είναι απλά ... τα παιδιά αυτά είναι παιδιά με ειδικές ανάγκες ... δεν ξέρουν να κάνουν καμιά άλλη δουλειά εκτός από το να μας δουλεύουν ... αν τους φας το παντεσπάνι ... θα πεινάσουν ... δες το και απ' την πλευρά σου ... αν κινδύνευε η εργασιάκη σου θέση ... αν ερχόταν ο εργοδότης σου αύριο ... σήμερα δηλαδή ... και σου έλεγε ... για να μην σε πετάξω στον δρόμο θα πρέπει να δουλέψεις περισσότερο, με λιγότερο μισθό κι αν έχεις καμιά αντίρρηση ... άντε γειά ... εσύ τί θά 'κανες ;
Μπελατσιτσίξ: ... γαργάρες ...
Οκαταρινέτα: ... το ίδιο κάνουν και τα καλά μας τα τριακόσια τα παιδιά ... ό,τι πει τ' αφεντικό ... δεν είναι εποχή για περιπέτειες ... κι άντε μετά να ξαναβρείς βολευτική θέση ... είναι κι αναπαυτική η άτιμη ... ας την πατρίδα να κουρεύεται ... ας την σώσουν άλλοι ...
Στη σκιά των... χειρότερων που μας περιμένουν (κατά δήλωσή του) επισκέφτηκε χθες την Αθήνα ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο οποίος επιδαψίλευσε επαίνους, αλλά και σαφείς προειδοποιήσεις σε κυβέρνηση και πολίτες
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11500&subid=2&pubid=45656948
