Οκαταρινέτα: ... δωρεάν παιδεία και τρίχες ... αν δεν πλερώσεις τη σήμερον δεν μαθαίνεις γράμματα ...Μπελατσιτσίξ: ... τί λες ; ... για σκέψου το λιγάκι ... και τα φτωχά παιδιά τί θα γίνουν ; ... μου λές ; ...
Οκαταρινέτα: ... να πα να γένουνε μαστόρια ... που μου θέλουνε και γράμματα ... οι γραμματιζούμενοι με τους γραμματιζούμενους ... κι η πλέμπα με την πλέμπα ...
Μπελατσιτσίξ: ... πραγματικά εκπλήσσομαι Οκαταρινέτα ... αλλιώς σε ήξερα ως τα χθες κι αλλιώς σε βρίσκω σήμερα ... αλλαγμένο ... πού είναι οι αξίες σου ; ... τί γίναν οι κοινωνικές σου ευαισθησίες ; ...
Οκαταρινέτα: ... κάνεις λάθος αδερφέ ... ίσα, ίσα που επειδή έχω ακόμα κοινωνική ευαισθησία τα λέω αυτά ...
Μπελατσιτσίξ: ... ναι, πώς ... να μείνουν τα φτωχά παιδιά αγράμματα για να επιβληθεί ευκολότερα η νέα τάξη κατοχής της χώρας ...
Οκαταρινέτα: ... ούτως ή άλλως αγράμματα μένουν ... με το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα των "ντιντίδων" (που για νά 'μαστε ειλικρινείς δεν είναι και τόσο σημερινό) ... πολλά που μαθαίνουν τα παιδιά ... για τράβα ρώτα τί γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου ... νομίζεις πώς θα ξέρει κανένα ; ... ή μήπως νομίζεις πως μαθαίνουν κάτι άλλο ; ... άσε για το δωρεάν ... κάθε λίγο και λιγάκι ... δώστε γονείς και σώστε την παιδεία ... κι η κρατική επιχορήγηση ... άστε να πάνε ... τώρα δηλαδή που έχουν και τη δικαιολογία έτοιμη ... κρίση ... γιατί λοιπόν να φορτώνονται τα φτωχά τα παιδάκια μια τσαντάκλα γεμάτα άχρηστα βιβλία ; ... να τα πονάει κι η πλατούλα τους ... να καταργηθούν κι αυτά ... όπως και το δωρεάν έγινε επί μερική πληρωμή ... και να επιστρέψει σιγά - σιγά η νέα γενιά των ούτως ή άλλως αστοιχείωτων Ελλήνων στα ερημωμένα χωριά της, ν' ασχοληθεί με τη γη των προγόνων της, να θυμηθεί τις τέχνες των προγόνων της και ν' αρχίσει και πάλι να προκόβει ...
Μπελατσιτσίξ: ... ακούς τί λες ; ... αυτό που προτείνεις δεν είναι προκοπή ... επιστοφή είναι ... ολοταχώς προς τα πίσω ...
Οκαταρινέτα: ... ξέχασα ... δεν το προτείνω εγώ ... το προτείνει η Άννα ... μετά από πρόταση των δυνάμεων κατοχής ! ...
Ενα ακόμα τμήμα της δωρεάν Παιδείας ιδιωτικοποιείται σε συνθήκες δραματικής μείωσης του εργατικού εισοδήματος, με αποτέλεσμα την παραπέρα επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου της εργατικής οικογένειας. Παρά τις χτεσινές διαβεβαιώσεις της υπουργού Παιδείας ότι «από πουθενά δεν προκύπτει η κατάργηση των δωρεάν βιβλίων», το θέμα είναι υπαρκτό. Το υπουργείο Παιδείας καταργεί τον Οργανισμό Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) και αναθέτει σε νέο φορέα (ΝΠΙΔ) το σχεδιασμό, την οργάνωση και το συντονισμό της παραγωγής και διανομής των σχολικών βιβλίων, τόσο σε έντυπη όσο και σε ηλεκτρονική μορφή. Στο «νέο» σχολείο της «αγοράς», που προωθεί η κυβέρνηση, θα ενισχυθούν οι ηλεκτρονικές εκδόσεις και τα μέσα τεχνολογίας ενώ το βιβλίο θα περάσει σε δεύτερη μοίρα. Το υπουργείο Παιδείας, άλλωστε, εδώ και ένα χρόνο διαφημίζει το «ψηφιακό σχολείο», τον «ψηφιακό παράδεισο», με σκοπό, υποτίθεται, την «αναβάθμιση» της γνώσης και την «εύκολη» μετάδοσή της. Το σίγουρο είναι το «πάρτι» κερδών που θα κάνουν οι εταιρείες νέων τεχνολογιών. Το ουσιαστικότερο ζήτημα, όμως, είναι η υποβάθμιση της παιδαγωγικής διαδικασίας και το γεγονός ότι το ηλεκτρονικό βιβλίο ωθεί στην αμορφωσιά αφού ως μέθοδος μελέτης εμποδίζει την απόκτηση κριτικής σκέψης, παραπέμποντας στις ατέρμονες, άσκοπες πληροφορίες που καθιστούν αδύνατη την αφομοίωση της γνώσης.
