Οκαταρινέτα: ... η Ελλάδα που εκλιπαρεί να την λυπηθούν αυτοί ... που ποτέ τους δεν λυπήθηκαν κανέναν ... η Ελλάδα που σύσσωμη ... μεταναστεύει ... προς εξεύρεση προστάτη ... η Ελλάδα που τα παίρνει ... και παρουσιάζει τα πάθη της σαν κοινωνικές σχέσεις ... η Ελλάδα που παραχαράσσει την ίδια της την ιστορία ... και καθόλου δεν την χαλά η σκέψη μιας ήπιας δουλείας ... η Ελλάδα που απαρνιέται την ίδια της την γλώσσα ... και ντρέπεται γι' αυτήν ... κι αρνείται να την χρησιμοποιεί ... στα ξένα φόρα ... η Ελλάδα της υπανάπτυξης ... και της αποικιοκρατίας ...Μπελατσιτσίξ: ... ωραία όλα αυτά ... εγώ τώρα τί πρέπει ν' απαντήσω ;
Οκαταρινέτα: ... τίποτα !
